NEDEN "O-Bİ-WAN" ?

Senelerdir bir yere giderken "bunu da alayım bu da lazım olur" diye hazırlanan bavullardan kendimiz bile bezip "keşke evimize tekerlek takıp da yanımızda götürsek, bu kadar bavul nasıl taşınacak şimdi" diye söylenmelerimiz artık son buldu.

Konfor alanını kendi ihtiyaç ve arzularına göre belirlediğin, içinde huzur bulduğun evini, hayal ettiğin her yere götürmenin dayanılmaz bir keyfi varmış.
Anlatıldığında abartılıyor sanırdık çünkü sadece bir arabaya sığma fikri çok da kabul edilemez gelirdi.
Minimal yaşamı hayatımıza adapte etmek için birtakım manevi evrelerden geçtik kuşkusuz.
Önce içsel bir yolculukla başlıyor her şey, kendinizi sorguluyorsunuz:
Yaşamımda neleri, ne kadar kullanıyorum/tüketiyorum sorusu sonrasında verdiğiniz cevap önce sizi çok rahatsız ediyor. Kafanızda canlandırdığınızın çok altında bir cevap bulunca tedirginlik ile birlikte acaba deyip diğer sorulara geçiyorsunuz.
Yaşamımda ihtiyacım olan şeyler dışındakileri taşımalı mıyım/ne kadarını taşımalıyım?
Ve son kilit soru: Buna ihtiyacım var mı? Sonrasında idrak yolları açılmaya başlıyor.

Biz kimiz?

BİZİMLE YOLU KESİŞEN HERKESE SELAM OLSUN.

Bizi bilen biliyor gibi klişelere girmiyoruz. Güzel güzel anlatalım kendimizi...

Her ikimiz de mesleki kariyerimizi eğitimini de aldığımız turizm alanında yaptık.
Turizm camiasında isim yapmış ve marka olmuş şirketlerde uzun süreli yönetici vasfı ile çalışırken, tanımadığımız insanların planladıkları tatillerinin bekledikleri şekilde geçmesi için çalıştık, gayret gösterdik. Bu süreçte maddi ve manevi kazanımlarımız yanında elimize, fedakarlıklarımız, yap(a)madıklarımız ve vazgeçmişliklerimiz ile kocaman bir tecrübe kaldı.

Başlarken...

Oldukça yoğun ve stresli geçirilen hizmet sektöründeki iş hayatımızdan; hayallerimizi daha fazla ertelememek için sıyrılmayı başarabilmiş çok yeni iki gezginiz.

Eşiz, üniversiteden sınıf arkadaşıyız ve her şeyden önce çok iyi dostuz. Kendi çapımızda bu yaşa kadar çok geziler yaptık ancak çalışma hayatının çarkında hamster gibi çarkı döndürmek mecburiyetlerimiz olunca, gezilesi yerler çoğu zaman eksik, yarım kaldı.

Penceresinde her gün değişebilecek bir manzaranın olacağı bir ev fikri bizi cesaretlendirdi ve uzun değerlendirmelerden sonra karar verdik: Mobil olmalıydık!